اثر درون‏زادآوری بر کمیت و کیفیت شیر گاومیش‏های استان خوزستان

با توجه به افزایش افراد جامعه و در مقابل آن نیاز انسان به مصرف پروتئین مورد نیاز بدن، بشر را به این فکر فروبرد که با اصلاح دام­های بومی بتواند میزان پروتئین مورد نیاز جامعه را تأمین نماید. هدف این پژوهش بررسی مقدار هم­خونی و تغییرات آن در طی 3 دهه اخیر در میان جمعیت گاومیش‏ خوزستان بود. اطّلاعات شجره 21009 رأس گاومیش از 218گله جمع‏آوری شده توسط مرکز اصلاح‏نژاد و بهبود کشور در طی سالهای1360 تا 1390 مورد استفاده قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که تعداد حیوانات هم­خون در شجره 1200رأس بود. میانگین ضریب هم­خونی کل جمعیت و جمعیت هم­خون به­ترتیب برابر 8/0 و 77/10درصد برآورد گردید. روند تغییرات سالیانه ضریب هم­خونی 05/0 درصد و به لحاظ آماری معنی‏دار بود(01/0>P). همچنین هم­خونی در جامعه گاومیش خوزستان اثر منفی بر کمیت و کیفیت شیر تولیدی نداشته است و با در نظر داشتن این موضوع باید با مدیریت مناسب و برنامه‏های مطلوب می‏توان از افزایش سریع و روبه افزایش هم­خونی جلوگیری نمود. تا از اثرات منفی هم­خونی بر روی کمیت و کیفیت شیر جلوگیری گردد.